Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σκύλος και εμετός...οδηγιες.

Είναι ένα συνηθισμένο “αντανακλαστικό” στο σκύλο, είναι συνηθισμένος μετά από ένα πλούσιο γεύμα και με δεδομένη τη λαιμαργία των σκύλων και είναι και ο τρόπος που μεταφέρουν και “σερβίρουν” την τροφή τα σκυλιά στα κουτάβια τους, στην φύση.


Εκεί που θα πρέπει να ανησυχήσουμε είναι όταν έχουμε επαναλαμβανόμενους εμετούς χωρίς το ζώο να έχει “βαρυστομαχιάσει” από το πολύ φαγητό ή άλλο προφανή λόγο.
Τι να προσέξουμε:
1. Η σχέση των εμετών με το φαγητό
Αν ο εμετός γίνεται αμέσως μετά το φαγητό, οφείλεται στην υπερφόρτωση του στομάχου από το πολύ φαγητό, μπορεί όμως να υπάρχει και μια γαστρίτιδα οξείας ή χρόνιας μορφής. Αν γίνετε μακρυά από τα γεύματα τότε ίσως πρόκειται για δυσπεψία ή σε χειρότερη περίπτωση σε ειλεό, που είναι μια σοβαρή πάθηση στην οποία το έντερο αδυνατεί να προωθήσει το περιεχόμενο του στομάχου, με αποτέλεσμα αυτό να ξαναγυρίζει προς τα πίσω και να αποβάλλεται με τον εμετό.Σ’ αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η παρακολούθηση από χειρούργο κτηνίατρο.
Και βέβαια να μη ξεχνάμε και τα απλούστερα, ένα γεύμα με χαλασμένες τροφές προκαλεί δηλητηρίαση με εμετό και διάρροια.
2. Σύσταση του εμέσματος
Αν ο εμετός περιέχει σάλια πρέπει να ψάξουμε στο στόμα του σκύλου μας στο βάθος του (φάρυγγα) για κάποιο ξένο σώμα, συνήθως κόκκαλο, και να ψηλαφίσουμε εξωτερικά το λαιμό του για να δούμε αν έχει ευαισθησία.
Αν περιέχει τροφές ή βλέννεςπρόκειται μάλλον για δυσπεψία ή γαστρίτιδα.
Αν περιέχει αίμα είναι από τις σοβαρότερες καταστάσεις. Μια γαστρορραγία χρειάζεται πάντα ιδιαίτερη προσοχή.
3. Υπάρχουν άλλα συμπτώματα;
Όπως για παράδειγμα διάρροια. Αν ο σκύλος μας είναι κάτω από δώδεκα μηνών, ένας εμετός που συνοδεύεται με διάρροια θα μας βάλει σε υποψία για κάποια λοιμώδη ασθένεια, π.χ. τύφος και μόρβα. Η ηλικία βέβαια δεν είναι ασφαλές κριτήριο, μια που λοιμώδη νοσήματα έχουμε και στις μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά σε μικρότερη συχνότητα. Μια θερμομέτρηση οπωσδήποτε θα μας δώσει περισσότερα στοιχεία.
Τι κάνουμε;
Αν πρόκειται για ξένο σώμα, κάνουμε προσπάθεια να το αφαιρέσουμε βάζοντας το χέρι μας στο βάθος του στόματος του σκύλου, προσέχοντας πάντα μη τον πληγώσουμε περισσότερο ή μήπως “μπλοκάρουμε” την αναπνοή του.
Σε άλλη περίπτωση εφαρμόζουμε υδρική δίαιτα, δηλαδή μόνο νερό ή σούπες.Στερεή τροφή δε δίνουμε καθόλου.
Καλύτερα βα αποφύγουμε τα αντιεμετικά χάπια ή σιρόπια.
Αν ο εμετός δεν περάσει σε 24 ώρες, παρ’ όλη τη δίαιτα που του εφαρμόσαμε, θα πρέπει να καταφύγουμε στον κτηνίατρο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

10 Οικιακά δηλητήρια για το κατοικίδιο σας

Διάφορα υλικά που υπάρχουν σε κάθε νοικοκυριό, είναι τοξικά για τα κατοικίδια. Τα ζώα μπορεί να έρθουν σε επαφή με αυτά είτε τις ώρες που απουσιάζετε από το σπίτι, αν δεν τα έχετε σωστά αποθηκευμένα, είτε όταν είστε παρόν αλλά δεν γνωρίζετε ότι είναι δηλητήρια για το ζώο σας. Μερικά από αυτά αναφέρονται πιο κάτω. Αντιψυκτικά:  Περιέχουν μια ουσία, η οποία είναι τοξική για τα ζώα. Ωστόσο έχει γλυκιά και ελκυστική γεύση οπότε τα κατοικίδια την καταναλώνουν με μεγάλη ευχαρίστηση. Τα συμπτώματα της τοξίκωσης είναι διάρροια, έμετος, αδυναμία, μείωση συντονισμού των κινήσεων και συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας όπως αυξημένη δείψα και ούρηση. Πιο συχνά δηλητηριάζονται ζώα που ζούν σε συνεργεία αυτοκινήτων, μηχανοστάσια κτλ. Ζιζανιοκτόνα:  Τα ζώα μπορεί να καταναλώσουν φυτά τα οποία έχουν προσφάτως  ψεκαστεί με ζιζανιοκτόνα. Επίσης μπορεί να πιούν νερό που έχει μολυνθεί από ζιζανιοκτόνα που έχουν χρησιμοποιηθεί εκεί κοντά ή να παίζουν μέσα σε χόρτα που έχουν προηγουμένως ψεκαστεί. Τα συμπτώματ

Λεϊσμανίαση σκύλου - Ό,τι πρέπει να γνωρίζετε!

Τι είναι; Είναι ένα θανατηφόρο νόσημα που  προκαλείται από το παράσιτο Leishmania infantum. Εμφανίζεται συχνότερα στους σκύλους, αλλά έχει εντοπιστεί και σε άγρια σαρκοφάγα, γάτες, μηρυκαστικά, τρωκτικά και στον άνθρωπο (νόσος Καλα-αζαρ). Η νόσος ενδημεί κυρίως σε χώρες της Μεσογείου και της Ν.Αμερικής.  Πώς μεταδίδεται; Κατεξοχήν τρόπος μετάδοσης της Λεϊσμανίασης είναι το  τσίμπημα από συγκεκριμένο είδος σκνίπας  με την προϋπόθεση ότι είναι μολυσμένη από το παράσιτο.   Μετάγγιση αίματος  από σκύλο που έχει Λεϊσμανίαση προς ένα υγιή σκύλο, μπορεί επίσης να μεταδώσει το νόσημα. Ένας άλλος τρόπος μετάδοσης, φαίνεται να είναι η  μόλυνση των εμβρύων μέσω του πλακούντα  κατά την κυοφορία, σε κάποιες φυλές σκύλων που μελετήθηκαν πρόσφατα στην Βραζιλία.  Τι γίνεται όταν το παράσιτο εισέλθει στον οργανισμό ενός υγιή σκύλου; Υπάρχουν 3 περιπτώσεις: Α) Ο οργανισμός θα απομονώσει και θα εξουδετερώσει το παράσιτο με αποτέλεσμα ο σκύλος να μη νοσήσει(σπάνια). Β) Το παράσιτο να παραμείνει στον οργαν

Κουνάβι (Φέρετ) - Οδηγός φροντίδας

Το κουνάβι είναι ένα μικρό θηλαστικό που υπολογίζεται ότι εξημερώθηκε πριν τουλάχιστον 2500 χρόνια. Το φέρετ είναι έξυπνο και χαριτωμένο γι' αυτό έγινε γρήγορα ένα αγαπητό κατοικίδιο. Ωστόσο, κυρίως παλαιότερα, εκτρεφόταν για το κυνήγι κουνελιού. Ζυγίζει 0,5-2 κιλά (τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά). Τα ενήλικα έχουν μήκος περίπου 50 εκατοστά, εκ των οποίων 12-15 εκατοστά ουρά. Έχουν πυκνή γούνα και χρώμα καφέ, λευκό, μαύρο ή ανάμικτο. Σεξουαλικά ώριμο γίνεται σε ηλικία 6-7 μηνών και το θηλυκό μπορεί να κάνει 2-3 γέννες το χρόνο από 3-7 μικρά την κάθε φορά.  Τα κουνάβια είναι κοινωνικά ζώα και ζουν ευτυχισμένα σε ομάδες. Κοιμούνται τα 2/3 της μέρας (~16 ώρες) αλλά γίνονται πολύ δραστήρια τις ώρες που χαμηλώνει ο φωτισμός (αυγή και δειλινό). Όταν ένα φέρετ ενθουσιάζεται αρχίζει μια σειρά από χορευτικές φυγούρες για να προσκαλέσει σε παιχνίδι τα υπόλοιπα κουνάβια ή τον άνθρωπο. Το κουνάβι είναι ένα αρκετά "ομιλητικό" ζώο, αφού βγάζει κραυγές όταν χαίρ