Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σαρκοκοπτική και θυλακώδης ψώρα στο σκύλο

Η ψώρα ή ακαρίωση στο σκύλο είναι παθολογική ασθένεια και προκαλείται από τα ακάρεα. 
Δύο είναι τα είδη ψώρας, η σαρκοκοπτική και η θυλακώδης.
Σαρκοκοπτική Ψώρα

Η σαρκοκοπτική ψώρα είναι μεταδοτική στον άνθρωπο. Δημιουργούνται στοές στην επιδερμίδα του σκύλου, κατά προτίμηση στα σημεία με μαλακό δέρμα και το παράσιτο επωάζεται εκεί.

Συμπτώματα: Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται στη βάση των αυτιών και στο κεφάλι, αλλά σταδιακά επεκτείνονται σε όλο τον κορμό. Η κύρια ένδειξη που έχουμε για την ψώρα είναι ο επίμονος κνησμός. Τα μέρη του δέρματος που έχει προσβληθεί είναι κόκκινο και εμφανίζει πληγές και αλλοιώσεις, λόγω των πληγών που δημιουργούνται από το ξύσιμο. Αν λοιπόν ο σκύλος μας “τρώει” τα ποδαράκια του ή ξύνει την κοιλίτσα του, δεν χρειάζεται απαραίτητα μπάνιο, αλλά εξέταση.

Αντιμετώπιση: Φυσικά, αν υποπτευόμαστε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στο ζωάκι μας, επισκεπτόμαστε τον κτηνίατρο το συντομότερο. Ακολουθούμε τηναγωγή που θα μας συστήσει, και καλό θα ήταν να γίνει μια επαναληπτική εξέταση μετά, για να επιβεβαιωθούμε ότι το σκυλάκι μας έχει ξεπεράσει το πρόβλημα. Η διάγνωση της σαρκοκοπτικής ψώρας γίνεται με δυσκολία πολλές φορές, γιατί μοιάζει με άλλες δερματικές παθήσεις. Αν αφεθεί ο σκύλος πολύ καιρό χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγηθεί μέχρι και στο θάνατο, αν και σπάνια.

Πρόληψη: Η χρήση σπρέι και αμπούλων σε τακτικά διαστήματα βοηθάει πάρα πολύ. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση κοινών πιάτων, αν έχετε περισσότερα του ενός κατοικιδιών. Η ψώρα αυτή μεταδίδεται και από σκύλο σε σκύλο, αλλά και από τα πράγματα που χρησιμοποιεί ο μολυσμένος σκύλος, για παράδειγμα, παιχνίδια, κρεβάτι, πιάτα και μπωλ.

Θυλακώδης ή Δεμοδηκτική ψώρα

Το είδος της ψώρας αυτής δεν είναι μεταδοτικό στον άνθρωπο, ούτε και στα ζώα. Το παράσιτο μεταδίδεται από τη μητέρα στο κουτάβι κατά το θηλασμό.

Συμπτώματα: Ο σκύλος που έχει το παράσιτο αυτό, μπορεί να είναι φορέας χωρίς να παρουσιάσει συμπτώματα. Η άλλη περίπτωση είναι να παρουσιάζει απώλεια τριχών, συνήθως στο πρόσωπο ή γύρω από τα μάτια. Μια άλλη περίπτωση είναι να παρουσιάσει ο σκύλος μας δερματικές αλλοιώσεις που μπορεί να επεκταθούν σε όλο το σώμα.

Αντιμετώπιση: Δεν προσπαθούμε να τη θεραπεύσουμε μόνοι μας, αλλά ούτε και την αγνοούμε επειδή δεν είναι μεταδοτική. Θα επισκεφθούμε τον κτηνίατρό μας, θα πάρει δείγμα από το σκύλο μας ξύνοντας του λίγο από το δέρμα του. Εφόσον διαπιστώσει ότι το σκυλάκι έχει προσβληθεί από την ψώρα αυτού του είδους, μας συστήνει θεραπεία. Το πρόβλημα δυστυχώς δεν τελειώνει όμως εδώ, θα πρέπει να γίνονται τακτικοί έλεγοι και αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα με το φάρμακο που ήδη λαμβάνει, θα πρέπει να το αλλάξει. Τα ζώα με μέτριο-μακρύ τρίχωμα πρέπει να κουρεύονται και να τους γίνονται τακτικά λουσίματα.

Πρόληψη: Καθώς δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν υπάρχει κάτι από το οποίο μπορείτε να προστατευτείτε. Όμως, όπως προαναφέρθηκε, επειδή είναι δύσκολη η καταπολέμησή της, αν έχετε την παραμικρή υποψία για κάποιο παράσιτο στο ζωάκι σας, επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

10 Οικιακά δηλητήρια για το κατοικίδιο σας

Διάφορα υλικά που υπάρχουν σε κάθε νοικοκυριό, είναι τοξικά για τα κατοικίδια. Τα ζώα μπορεί να έρθουν σε επαφή με αυτά είτε τις ώρες που απουσιάζετε από το σπίτι, αν δεν τα έχετε σωστά αποθηκευμένα, είτε όταν είστε παρόν αλλά δεν γνωρίζετε ότι είναι δηλητήρια για το ζώο σας. Μερικά από αυτά αναφέρονται πιο κάτω. Αντιψυκτικά:  Περιέχουν μια ουσία, η οποία είναι τοξική για τα ζώα. Ωστόσο έχει γλυκιά και ελκυστική γεύση οπότε τα κατοικίδια την καταναλώνουν με μεγάλη ευχαρίστηση. Τα συμπτώματα της τοξίκωσης είναι διάρροια, έμετος, αδυναμία, μείωση συντονισμού των κινήσεων και συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας όπως αυξημένη δείψα και ούρηση. Πιο συχνά δηλητηριάζονται ζώα που ζούν σε συνεργεία αυτοκινήτων, μηχανοστάσια κτλ. Ζιζανιοκτόνα:  Τα ζώα μπορεί να καταναλώσουν φυτά τα οποία έχουν προσφάτως  ψεκαστεί με ζιζανιοκτόνα. Επίσης μπορεί να πιούν νερό που έχει μολυνθεί από ζιζανιοκτόνα που έχουν χρησιμοποιηθεί εκεί κοντά ή να παίζουν μέσα σε χόρτα που έχουν προηγουμένως ψεκαστεί. Τα συμπτώματ

Λεϊσμανίαση σκύλου - Ό,τι πρέπει να γνωρίζετε!

Τι είναι; Είναι ένα θανατηφόρο νόσημα που  προκαλείται από το παράσιτο Leishmania infantum. Εμφανίζεται συχνότερα στους σκύλους, αλλά έχει εντοπιστεί και σε άγρια σαρκοφάγα, γάτες, μηρυκαστικά, τρωκτικά και στον άνθρωπο (νόσος Καλα-αζαρ). Η νόσος ενδημεί κυρίως σε χώρες της Μεσογείου και της Ν.Αμερικής.  Πώς μεταδίδεται; Κατεξοχήν τρόπος μετάδοσης της Λεϊσμανίασης είναι το  τσίμπημα από συγκεκριμένο είδος σκνίπας  με την προϋπόθεση ότι είναι μολυσμένη από το παράσιτο.   Μετάγγιση αίματος  από σκύλο που έχει Λεϊσμανίαση προς ένα υγιή σκύλο, μπορεί επίσης να μεταδώσει το νόσημα. Ένας άλλος τρόπος μετάδοσης, φαίνεται να είναι η  μόλυνση των εμβρύων μέσω του πλακούντα  κατά την κυοφορία, σε κάποιες φυλές σκύλων που μελετήθηκαν πρόσφατα στην Βραζιλία.  Τι γίνεται όταν το παράσιτο εισέλθει στον οργανισμό ενός υγιή σκύλου; Υπάρχουν 3 περιπτώσεις: Α) Ο οργανισμός θα απομονώσει και θα εξουδετερώσει το παράσιτο με αποτέλεσμα ο σκύλος να μη νοσήσει(σπάνια). Β) Το παράσιτο να παραμείνει στον οργαν

Κουνάβι (Φέρετ) - Οδηγός φροντίδας

Το κουνάβι είναι ένα μικρό θηλαστικό που υπολογίζεται ότι εξημερώθηκε πριν τουλάχιστον 2500 χρόνια. Το φέρετ είναι έξυπνο και χαριτωμένο γι' αυτό έγινε γρήγορα ένα αγαπητό κατοικίδιο. Ωστόσο, κυρίως παλαιότερα, εκτρεφόταν για το κυνήγι κουνελιού. Ζυγίζει 0,5-2 κιλά (τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά). Τα ενήλικα έχουν μήκος περίπου 50 εκατοστά, εκ των οποίων 12-15 εκατοστά ουρά. Έχουν πυκνή γούνα και χρώμα καφέ, λευκό, μαύρο ή ανάμικτο. Σεξουαλικά ώριμο γίνεται σε ηλικία 6-7 μηνών και το θηλυκό μπορεί να κάνει 2-3 γέννες το χρόνο από 3-7 μικρά την κάθε φορά.  Τα κουνάβια είναι κοινωνικά ζώα και ζουν ευτυχισμένα σε ομάδες. Κοιμούνται τα 2/3 της μέρας (~16 ώρες) αλλά γίνονται πολύ δραστήρια τις ώρες που χαμηλώνει ο φωτισμός (αυγή και δειλινό). Όταν ένα φέρετ ενθουσιάζεται αρχίζει μια σειρά από χορευτικές φυγούρες για να προσκαλέσει σε παιχνίδι τα υπόλοιπα κουνάβια ή τον άνθρωπο. Το κουνάβι είναι ένα αρκετά "ομιλητικό" ζώο, αφού βγάζει κραυγές όταν χαίρ