Το επικερδές εμπόριο κουταβιών, γατιών και λοιπών κατοικιδίων

«Αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι». Αν οι άνθρωποι γνώριζαν τι περνούν τα ζώα στα puppy και τα kitty mills πριν καταλήξουν στις βιτρίνες των pet-shop, θα τα μποϊκόταραν μέχρι να βάλουν λουκέτο!

Τα εκφραστικά ματάκια των κουταβιών που ικετεύουν για ένα χάδι πίσω από τις καλογυαλισμένες βιτρίνες δεν μαρτυρούν στο ελάχιστο την κτηνωδία και την αθλιότητα των μονάδων κουταβοπαραγωγής από τις οποίες προήλθαν. Τα «ευνοημένα» αυτά –κατά τα φαινόμενα- «ευνοημένα» κουτάβια που ξεσκαρταρίστηκαν από τα «ελαττωματικά» αδέλφια τους για να μοστραριστούν ως άλλο προϊόν στα καταστήματα γεννήθηκαν από γονείς που δεν πάτησαν ποτέ χώμα ή γρασίδι, δεν ένιωσαν ποτέ το χάδι και την αγάπη και δεν είχαν ποτέ το δικαίωμα της φυγής.
  Φυλακισμένες σε ασφυκτικά μικρά συρμάτινα κλουβιά, που μετατρέπονται σε ψυγεία το χειμώνα και φούρνους το καλοκαίρι, οι μαμάδες των κουταβιών υποχρεώνονται να γεννούν αδιάκοπα από τον πρώτο τους οίστρο μέχρι και το θάνατό τους.

Στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν από τις υπερυψωμένες φυλακές τους τα ζώα τραυματίζονται στα σύρματα, χάνοντας κάποιες φορές ακόμη και τα άκρα τους. Κτηνίατροι δεν καλούνται για να τα περιθάλψουν ούτε όταν οι καυγάδες τους με τα υπόλοιπα ζώα που μοιράζονταν τον λιγοστό αυτό χώρο καταλήγουν σε βαθιά δαγκώματα. Άλλωστε και σε αυτή την περίπτωση, όπως και στην επιλογή του μεγέθους των κλουβιών, αυτό που προέχει είναι το ελάχιστο κόστος. Αυτό βέβαια δεν αφορά την περίπτωση της αφαίρεσης φωνητικών χορδών, τα οποία οι παράνομοι εκτροφείς ευχαρίστως πληρώνουν, για να τα αναγκάσουν να σταματήσουν να «διαμαρτύρονται» για την άθλια ζωή τους.

Για αυτό η διατροφή τους περιλαμβάνει ληγμένες παρτίδες τροφίμων και υπολείμματα από τα πατώματα των εργοστασίων παραγωγής ζωοτροφών. Το …καλύτερο δηλαδή για μια μάνα. Οι επιπτώσεις της κακής διατροφής δεν περιορίζονται μόνο στα δόντια τους που σαπίζουν από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους.
Αλλά και πάλι μικρό το κακό, αφού ο μέσος όρος ζωής δεν ξεπερνά τα 5 έτη, γιατί απλούστατα όταν τα ζώα σταματούν να «παράγουν», θανατώνονται. Αυτός είναι ο αδυσώπητος κόσμος του pet trafficking που αντιμετωπίζει τα ζώα σαν πηγή εισοδήματος και μόνο, και …… «επάξια» σε επίπεδο κέρδους δίπλα στους λαθρεμπόρους ανθρώπων, ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που μόνο σε Ιταλία και Γαλλία ξεπερνούν ετησίως τα 43.000.000 ευρώ και ποινές «πούπουλα» συγκριτικά με τις άλλες δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος.
 Οι αριθμοί είναι δηλωτικοί. Τα στοιχεία που δόθηκαν στην Κομισιόν, το 2013, κατά τη διάρκεια συνεδρίου για την ευημερία των ζώων συντροφιάς όπου όλες οι χώρες της Ε.Ε., καθώς και η Ελβετία, εκπροσωπήθηκαν από τους αρμόδιους υπουργούς, είναι συντριπτικά. «Τα κέρδη αυτού του εμπορίου είναι ανάλογα με εκείνα του εμπορίου ναρκωτικών», επισημαίνει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, Ειρήνη Μολφέση, η οποία μαζί με τη γενική γραμματέα της ΠΦΟ, Σοφία Τζονίκη, συμμετείχαν με δική τους πρωτοβουλία στην ημερίδα. Η Ελλάδα επισήμως έλαμψε δια της απουσίας της. «Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναβαθμίσει την προστασία των ζώων αναγνωρίζοντας το μείζον ζήτημα του παράνομου εμπορίου καθαρόαιμων κουταβιών και γατιών σαν την κύρια πηγή κακοποίησης και θανάτου των κατοικίδιων και έχουν προσαρμόσει τη νομοθεσία τους έχοντας πάρει πολύ συγκεκριμένα μέτρα για να το αντιμετωπίσουν.

Αντίθετα, η Ελλάδα άλλαξε τη νομοθεσία πρόσφατα, της “φόρεσε” τον πολύ βαρύγδουπο τίτλο “προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση για εμπορικούς σκοπούς”, αλλά άφησε την εμπορική εκμετάλλευση ανέγγιχτη», επισημαίνει η Ειρήνη Μολφέση, τονίζοντας ωστόσο ότι οι προδιαγραφές που πρέπει να τηρούνται στο εμπόριο και την εκτροφή και οι ποινές σε περίπτωση παράβασης είναι εντελώς παραπλανητικές, καθώς δεν υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου. Κατά συνέπεια το παράνομο εμπόριο –εκτός και εντός των τειχών- τόσα χρόνια πραγματοποιείται με τις ευλογίες του νόμου, κι αν όχι με αυτές, με την απόλυτη ανοχή του.
Στην Ελλάδα τα ζώα που στέκονται στις βιτρίνες των pet-shop έρχονται στη χώρα από την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία και την Τσεχία. Ο χάρτης του pet trafficking που περιλαμβάνεται στην έρευνα της διεθνούς φιλοζωικής οργάνωσης Four Paws International για ολόκληρη την Ευρώπη και η επιστολή Σλοβάκου κουταβοπαραγωγού που έμεινε με το μισό εμπόρευμα αμανάτι επειδή ελληνική μεγάλη αλυσίδα pet-shop δεν τον πλήρωσε και έχει στη διάθεσή του το «ΜΕΤΡΟ», είναι αδιάψευστοι μάρτυρες.
  Δεν υπάρχει όμως τίποτα πιο σοκαριστικό από τους ίδιους τους αριθμούς. Ένα κουτάβι τσιουάουα «καλής ποιότητας» από την Ουγγαρία το οποίο πωλείται από 800 έως 1.000 ευρώ επιφέρει στην τσέπη των εμπόρων του κέρδος 763,80 ευρώ. Η αρχική τιμή αγοράς τους από τη βιομηχανία κουταβιών ανέρχεται σε μόλις 150 ευρώ. Η προμήθεια μόλις 15 ευρώ αφού δεν ξεπερνά το 10%, 20 ευρώ κοστίζει το διαβατήριο μαζί με το μικροτσίπ και μόλις 1,2 ευρώ (!) η χρέωση του κτηνιάτρου για τα συνήθως ανύπαρκτα εμβόλια. Με απλά λόγια η συνολική τιμή ενός τσιουάουα δεν ξεπερνά τα 186,20 ευρώ και η μεταφορά του τα 50 ευρώ. Αν τώρα η αγορά αφορά σε 260 τσιουάουα η τιμή με όλα τα παρελκόμενα (κατά κύριο λόγο πλαστά χαρτιά, κτηνίατρο, προμήθεια) είναι μόλις 48.412 ευρώ, η μεταφορά στη χώρα που θα τα εμπορευτεί 2.500 ευρώ και το κέρδος στα ταμεία των pet-shop 209.088 ευρώ.

Μετά από όλα αυτά, μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από αυτά τα καθαρόαιμα κουτάβια και τα γατάκια πεθαίνουν τις πρώτες κιόλας ημέρες που αγοράζονται και όσα καταφέρουν και επιβιώσουν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας –στη συντριπτική τους πλειοψηφία- κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τι συμβαίνει μετά; Γνωστό.

«Μετά την αποχώρηση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», «Το εμπόρευμα δεν αλλάζεται μετά τις τρεις ημέρες», οι φράσεις που χρησιμοποιούν σε όσους δεν γνωρίζουν ή προτίμησαν να αγοράσουν ένα σκύλο ράτσας από βιτρίνα και όχι από επαγγελματίες εκτροφείς για να μην πληρώσουν 1.500 ευρώ.
 «Η εντατικοποίηση του εμπορίου καθαρόαιμων κουταβιών που έχει λάβει βιομηχανικές διαστάσεις δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα, που έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία και ευημερία των ζώων, στη δημόσια υγεία και την προστασία του καταναλωτή. Γι’ αυτό είναι κομβικής σημασίας η ανάγκη να ελεγχθούν οι έμποροι, αλλά και οι κτηνίατροι που συνεργάζονται μαζί τους», επισημαίνει η πρόεδρος της ΠΦΟ. Ενδεικτικά, έρευνα του Αnimal Transport Association που διεξήχθη στην Ιταλία στο λεγόμενο «καλό εμπόρευμα» μαρτυρά ότι μόλις το 15% των ζώων αυτών είχαν έγκυρα πιστοποιητικά, ενώ το 52% των κουταβιών που ελέγχθηκαν ήταν άρρωστα: 34% είχαν ενδοπαράσιτα, 23% με τύφο, 17% μύκητες και 10% μόρβα. Το επικερδές αυτό παράνομο εμπόριο, όπως είναι φυσικό, βρήκε και πολλούς μιμητές στην Ελλάδα. Η κατάσχεση 58 σκύλων στο Αλεποχώρι το 2009 και 54 στα Δερβενοχώρια την ίδια χρονιά από εκτροφεία κολαστήρια, χωρίς άδεια, είναι σταγόνα στον ωκεανό. «Αν δεν υπήρχαν τα βίντεο και οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές, όταν έγινε η έφοδος της αστυνομίας στο παράνομο εκτροφείο, οι νομοκτηνίατροι θα είχαν καταφέρει να αθωώσουν τους εμπόρους-συνεργάτες τους με τις μαρτυρίες τους.
 Υποστήριξαν πως όλα ήταν σύνομα και οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων φυσιολογικές», περιγράφει η Σοφία Τζονίκη. Τα φάρμακα, οι θεραπείες και τα χειρουργεία που χρειάστηκαν για να αποκατασταθεί η υγεία των ζώων, καθώς και η στέγαση και η διατροφή τους βάρυναν το φιλοζωικό σωματείο stray.gr που έκανε τη δουλειά του κράτους και όχι τους κατηγορούμενους που τελικά προστατεύει ο νόμος με τις σκόπιμες ελλείψεις του.
Ποιος δεν έχει δει το κατάπτυστο pet-shop, που βρίσκεται επί της οδού Αθηνάς -δίπλα στο δημαρχείο της πρωτεύουσας; «Χαρακτηριστικό της προστασίας που χαίρουν οι έμποροι αυτοί είναι το παράδειγμα του συγκεκριμένου ακατάλληλου καταστήματος, που παρά τις συνεχείς καταγγελίες από ιδιώτες, φιλοζωικά σωματεία και ξένους επισκέπτες, εξακολουθεί αδιάκοπα τη λειτουργία του, χωρίς να αλλάζει το παραμικρό», απαντά η Ειρήνη Μολφέση. Τα τινά είναι δύο, αν όχι περισσότερα… Ή οι αρμόδιοι τα βρίσκουν όλα καλά όταν το ελέγχουν, ή δεν πηγαίνουν ποτέ να το ελέγξουν. Αν «το Άουσβιτς ξεκινά κάθε φορά που κάποιος κοιτά ένα σφαγείο και σκέφτεται: είναι απλά ζώα!», όπως έλεγε ο Θεοντόρ Αντόρνο, συνεχίζεται κάθε φορά που κάποιος αγοράζει ένα γατάκι ή ένα κουταβάκι θαμπωμένος από την απατηλή εικόνα της βιτρίνας ενός pet-shop. Πηγή: Περιοδικό ΜΕΤΡΟ, Τεύχος 3, Από την ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
Αναδημοσίευση: 3vita.gr